Saturday 30 April 2016

ഒരു യാത്ര

ചരിത്രമുറങ്ങുന്ന താഴ് വര യിലൂടെ ..
ഇന്നലെ ഞാനൊരു യാത്ര പോയി ..
മാവേലി വാണൊരു കാലം കണ്ടു ..
മാലോകരെല്ലാരും ഒന്നുപോലെ ...
പിന്നെയും പോയി ഞാൻ ഏറെ ദൂരം ...
ദ്വാരകാപുരിയിലും എത്തിയല്ലോ ..
കണ്ണനെ കണ്ടു രാസലീല കണ്ടു ..
യമുനയും കടന്നു ഞാൻ പോന്നുവല്ലോ ..
അങ്ങനെ നില്ക്കുന്ന നേരമെന്നിൽ ..
ഭാരത കഥയുടെ ചുരുളഴിഞ്ഞു ...
കള്ളവും, ചതിയും നിറഞ്ഞ ലോകം ..
നന്മകള്‍ തിന്മകളായി മാറി ..
ചന്തമുള്ളോരു പെണ്ണിനാലേ അവിടൊരു ..
കുരുക്ഷേത്ര യുദ്ധമുണ്ടായ്...
പിന്നെയും നീങ്ങി ഞാൻ മടുത്തിടാതെ..
കേരളകരയിലും എത്തിനിന്നു ..
കലാപങ്ങൾ ഒന്നൊന്നായി തെളിഞ്ഞു വന്നു ..
വെട്ടിയ കബന്ധങ്ങൾ കോമരം തുള്ളുകയായ്..
കണ്ണുകൾ പൂട്ടി ഞാൻ ഓടി ദൂരം ...
ഇന്നിന്റെ താഴ് വര യിൽ വന്നു നിന്നു..
പന്തിരു കുലത്തിൻറെ കഥകള്‍ മാറി
അവിടെയിന്നോ മനുഷ്യ മൃഗങ്ങളുടെ കേന്ദ്രമത്രേ..
അച്ഛനും അമ്മയും മക്കളുമായ് ബന്ധങ്ങളില്ല ..
വെറും ബന്ധനങ്ങൾ ...
കാമവും കോപവും നാള്‍ക്കു നാളേറിടുമി..
ചുടലക്കളത്തിലെ നശിച്ച ഗന്ധം...
ഇനി വരും തലമുറയുടെ തളിർ നാമ്പിനെ..
വിടരുവാനാകാതെ കരിച്ചിടുന്നു...
ഒന്നും കാണുവാനാകാതെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞീടുമ്പോൾ..
എങ്ങു നിന്നോ ഒരു തേങ്ങൽ കേട്ടു..
ഓടിച്ചെന്നു ഞാൻ നോക്കും നേരം ...
സർവ്വം സഹയാം എൻ ഭൂമി മാതാ ..
ആത്മാഹൂതിയ്ക്കായ് അഗ്നിയെ കൂട്ടീടുന്നു..
അരുതെന്ന് തടയുവാൻ ആയിടാതെ ..
ഞാനുമാ തീയിൽ വെന്തുപോയി ..
മാലോകരെ നിങ്ങൾ ഓർത്തുകൊള്‍ക ..
നാശത്തിൻ കാലം അടുത്തു തന്നെ .....

14 comments:

  1. നന്നായിരിക്കുന്നു

    ReplyDelete
  2. അങ്ങനെയൊക്കെ കരുതാം - ഏതായാലും

    ReplyDelete
    Replies
    1. അതെ ശിഹാബ് ... വായനയ്ക്ക് സന്തോഷം

      Delete
  3. യാത്ര കൊള്ളാം.

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം ഈ വായനയ്ക്ക് ...

      Delete
  4. യാത്ര കൊള്ളാം.മുന്നറിയിപ്പും.

    ReplyDelete
    Replies
    1. സന്തോഷം ഈ വായനയ്ക്ക്

      Delete
  5. മാലോകരെ നിങ്ങൾ ഓർത്തുകൊള്‍ക ..
    നാശത്തിൻ കാലം അടുത്തു തന്നെ ...

    ഇതൊരു മുന്നറിയിപ്പല്ലേ ?

    ചേച്ചീടെ യാത്ര കൊള്ളാം..
    ഇഷ്ടം

    ReplyDelete

  6. ചുരുങ്ങിയ വരികളിൽ നല്ല ആശയം..നല്ല ഏഴുത്ത്








    ReplyDelete

  7. ചുരുങ്ങിയ വരികളിൽ നല്ല ആശയം..നല്ല ഏഴുത്ത്








    ReplyDelete

  8. ഒന്നും കാണുവാനാകാതെ
    ഞാൻ തിരിഞ്ഞീടുമ്പോൾ..
    എങ്ങു നിന്നോ ഒരു തേങ്ങൽ കേട്ടു..
    ഓടിച്ചെന്നു ഞാൻ നോക്കും നേരം ...
    സർവ്വം സഹയാം എൻ ഭൂമി മാതാ ..
    ആത്മാഹൂതിയ്ക്കായ് അഗ്നിയെ കൂട്ടീടുന്നു..
    അരുതെന്ന് തടയുവാൻ ആയിടാതെ ..
    ഞാനുമാ തീയിൽ വെന്തുപോയി ..
    കാമവും കോപവും നാള്‍ക്കു നാളേറിടുമി..
    ചുടലക്കളത്തിലെ നശിച്ച ഗന്ധം...
    ഇനി വരും തലമുറയുടെ തളിർ നാമ്പിനെ..
    വിടരുവാനാകാതെ കരിച്ചിടുന്നു...!

    ReplyDelete